|
The Magic Island
Mykonos is a beautiful Greek island, a world travel destination, a place bathed in the typical Cycladic light. For the last decade, I spend around 100 days there every summer where as I exist and photograph, I deepen my understanding of this unique place and landscape. The resulting photographs are a personal exploration of the Mykonian territory through the imprint left by the small number of permanent residents and the numerous visitors on the life of the island. What I keep coming across is the exaggeration; too much beauty, too much wind, too much concrete, too much profit, too much speed, all move into the realm of the excessive with no room left for emotion and reflection. This situation has a direct impact on the sensitive ecosystem of the island. The constant retouching of the island's natural beauty at the altar of tourist development and arrogant human intervention creates a chaotic reality – a ticking time bomb for the present and the future. I am troubled photographically and existentially by the encounter with the place I live, the time that passes, the interaction of man with nature, the finite resources, the wasted energy, the participation or not of the community, the prevailing values and the presence or absence of meaning in all this. This is how the need to capture this series of photos arises, without a beginning or an end. It is Mykonos with its traumas, excesses and beauties. The place I have chosen to see, live and remember. Spyros Paloukis |
Το Μαγικό Νησί
Η Μύκονος είναι ένα όμορφο ελληνικό νησί, ένας παγκόσμιος ταξιδιωτικός προορισμός, ένα μέρος που λούζεται από το χαρακτηριστικό κυκλαδίτικο φως. Την τελευταία δεκαετία, περνάω εκεί γύρω στις 100 ημέρες κάθε καλοκαίρι όπου καθώς υπάρχω και φωτογραφίζω, εμβαθύνω στην κατανόηση του συγκεκριμένου μοναδικού τόπου και τοπίου. Οι φωτογραφίες που έχουν προκύψει αποτελούν μια προσωπική εξερεύνηση της μυκονιάτικης επικράτειας μέσω του αποτυπώματος που αφήνουν οι ολιγάριθμοι μόνιμοι κάτοικοι και οι πολυάριθμοι επισκέπτες στη ζωή του νησιού. Αυτό που διαρκώς συναντώ είναι το υπερβολικό; υπερβολική ομορφιά, υπερβολικός αέρας, υπερβολικό τσιμέντο, υπερβολικό κέρδος, υπερβολικές ταχύτητες, όλα κινούνται στη σφαίρα του υπερβολικού χωρίς να μένει χώρος για συναισθήματα και στοχασμό. Αυτή η κατάσταση έχει άμεσο αντίκτυπο στο ευαίσθητο οικοσύστημα του νησιού. Το διαρκές ρετουσάρισμα της φυσικής ομορφιάς του νησιού στο βωμό της τουριστικής ανάπτυξης και η αλαζονική ανθρώπινη παρέμβαση δημιουργεί μια χαοτική πραγματικότητα – ωρολογιακή βόμβα για το παρόν και το μέλλον. Με προβληματίζει φωτογραφικά και υπαρξιακά, η συνάντηση με τον τόπο που ζω, ο χρόνος που κυλάει, η αλληλεπίδραση του ανθρώπου με τη φύση, οι πεπερασμένοι πόροι, η χαμένη ενέργεια, η συμμετοχή ή όχι της κοινότητας, οι αξίες που επικρατούν και η παρουσία ή η απουσία νοήματος σε όλα αυτά. Κάπως έτσι προκύπτει και η ανάγκη να αποτυπώσω αυτή τη σειρά φωτογραφιών, χωρίς να υπάρχει αρχή ή τέλος. Είναι η Μύκονος με τα τραύματά της, τις υπερβολές και τις ομορφιές της. Ο τόπος που έχω επιλέξει να βλέπω, να ζω και να θυμάμαι. Σπύρος Παλούκης |
|
|