Η σειρά φωτογραφιών «once upon a time in Aegean sea» ξεκίνησε το καλοκαίρι του 2014 και είναι ένα εν εξελίξει φωτογραφικό εγχείρημα. Επικεντρώνεται στο Αιγαίο Πέλαγος, στην Ιστορία του, τη μυθολογία του, το μέλλον του. Με βάση τη Δήλο και τη Μύκονο γίνεται μια ενστικτώδης καταγραφή της ζωής εκεί και στα κοντινά νησιά όπως και μια φωτογραφική απόπειρα σύνδεσης διάφορων εικόνων της ελληνικής μυθολογίας με το τώρα.
Συναντάμε τη μυθική Μυκόνο. Εκεί όπου τα τέσσερα στοιχεία της φύσης είναι πιο έντονα από οπουδήποτε αλλού. Εκεί που γεννήθηκε ο Απόλλωνας, και έγινε η Γιγαντομαχία. Φωτογραφίες από μέρη απάτητα, από ανθρώπους ριζωμένους στον τόπο τους, από αγάλματα σμιλεμένα πριν χιλιάδες χρόνια.
Οι εναλλαγές του φωτός. του καθαρού φωτός που ξεκινάει τη μέρα. Η ανακούφιση της αυγής. Η έναρξη μιας γιορτής. Όλα γίνονται ξανά ορατά. Το σκοτάδι εξαφανίζεται και δίνει τη θέση του στο χρώμα. Τα πάντα αποκτούν υπόσταση, οι αγροί, η θάλασσα, η πάχνη που φωλιάζει στα βράχια. Βράχια θαρρείς φτιαγμένα από ατσάλι, όχι από απλό χώμα. Γιατί εκεί βρίσκονται θαμμένοι οι Γίγαντες που εξόντωσε ο Ηρακλής κατά τη Γιγαντομαχία. Τα μεσάνυχτα, τα σύνορα εξαφανίζονται. Η Μύκονος πιστή στο ραντεβού της με το σκοτάδι, παίρνει την αρχαία της μορφή, όπως την είδαν οι Θεοί (η Αθηνά, ο Δίας, ο Απόλλωνας) να απλώνεται εμπρός της τυλιγμένη σε μια αχλή, τότε που οι λόφοι δεν είχαν όνομα, και οι άνθρωποι υπόσταση, τότε που το Αιγαίο ήταν η «θάλασσα», γεμάτη μανιασμένα κύματα, μυστικά στενά και τέρατα τρομερά.
Συναντάμε τη μυθική Μυκόνο. Εκεί όπου τα τέσσερα στοιχεία της φύσης είναι πιο έντονα από οπουδήποτε αλλού. Εκεί που γεννήθηκε ο Απόλλωνας, και έγινε η Γιγαντομαχία. Φωτογραφίες από μέρη απάτητα, από ανθρώπους ριζωμένους στον τόπο τους, από αγάλματα σμιλεμένα πριν χιλιάδες χρόνια.
Οι εναλλαγές του φωτός. του καθαρού φωτός που ξεκινάει τη μέρα. Η ανακούφιση της αυγής. Η έναρξη μιας γιορτής. Όλα γίνονται ξανά ορατά. Το σκοτάδι εξαφανίζεται και δίνει τη θέση του στο χρώμα. Τα πάντα αποκτούν υπόσταση, οι αγροί, η θάλασσα, η πάχνη που φωλιάζει στα βράχια. Βράχια θαρρείς φτιαγμένα από ατσάλι, όχι από απλό χώμα. Γιατί εκεί βρίσκονται θαμμένοι οι Γίγαντες που εξόντωσε ο Ηρακλής κατά τη Γιγαντομαχία. Τα μεσάνυχτα, τα σύνορα εξαφανίζονται. Η Μύκονος πιστή στο ραντεβού της με το σκοτάδι, παίρνει την αρχαία της μορφή, όπως την είδαν οι Θεοί (η Αθηνά, ο Δίας, ο Απόλλωνας) να απλώνεται εμπρός της τυλιγμένη σε μια αχλή, τότε που οι λόφοι δεν είχαν όνομα, και οι άνθρωποι υπόσταση, τότε που το Αιγαίο ήταν η «θάλασσα», γεμάτη μανιασμένα κύματα, μυστικά στενά και τέρατα τρομερά.