Mercourios
Apocalypse
Αν μπορούσε να μπει μέσα σε μια χρονομηχανή και να διακτινιστεί στον 15ο αιώνα, ο Μερκούριος θα περνούσε σχεδόν απαρατήρητος. Η κλασική τεχνική του στην αγιογραφία και η πλούσια γενειάδα του θα τον έχριζαν πολίτη της εποχής εκείνης, και όχι κάποιον εξωγήινο που ξεπήδησε από το μέλλον.
Κάποιες φορές στη ζωή, νομίζουμε ότι χάνουμε ένα τρένο, αλλά τελικά παίρνουμε ένα καράβι σωστά. Ξεκινάμε με παρέα, αλλά τελικά είμαστε μόνοι μας. Πηγαίνουμε κάπου άτολμα και ντροπαλά και τελικά φεύγουμε νικητές. Η ζωή μεριμνεί για εμάς, αρκεί να έχουμε τις κεραίες μας τεντωμένες και το μυαλό μας συντονισμένο με την καρδιά μας.
Ο Μερκούριος Δημόπουλος, είναι ένας ρομαντικός, διαχρονικός, χειροτέχνης, ταπεινός, καλλιεργημένος, πολυμαθής, ένας φωτεινός άνθρωπος που ζει στη Μύκονο τα τελευταία 28 χρόνια. Διάφορες συγκυρίες, συμπτώσεις, διασταυρώσεις, τον έφεραν στη Μύκονο, να κάνει αυτό που πραγματικά ζητούσε η ψυχή του. Ανήκει στην κατηγορία των ανθρώπων, που σπούδασαν κάτι άσχετο, αλλά είχαν τα κότσια να πάρουν τη ζωή αλλιώς. Που κυνήγησαν το όνειρό τους γυρνώντας την πλάτη σε θέσεις με σταθερό μισθό, μπόνους, κλιματισμό στο γραφείο και γενικό βόλεμα.
Ζωγραφίζει από μικρό παιδί πάντοτε με πείσμα και περιέργεια δίχως να έχει σταματήσει ποτέ. Αντλεί έμπνευση από το παραμικρό, ανοίγει το μυαλό του ζώντας και διαβάζοντας, φιλτράρει τα ερεθίσματά του μέσα από το έργο του και παράγει αγιογραφία Βιβλική.
Αυτό που τον κάνει να ξεχωρίζει είναι ότι παραμένει πιστός στην παράδοση της κλασικής αγιογραφίας, γυρνώντας μας στη βυζαντινή και μεταβυζαντινή εποχή, ερωτευμένος με τις δυσκολίες και τους κανόνες της τέχνης του. Τα υλικά που χρησιμοποιεί είναι τα ίδια που χρησιμοποιούσαν και τότε, όπως κουνελόκολλα, αυγοτέμπερα, κιμωλία, φυσικές χρωστικές ουσίες, χρυσό 22 καρατίων. Σε περίπτωση που συνέβαινε κάποιο καταστροφικό γεγονός και τα δεδομένα που γνωρίζουμε άλλαζαν, ο Μερκούριος θα μπορούσε να συνεχίσει απρόσκοπτος το έργο του. Η εμμονή του στις παλαιές τεχνικές και ο σεβασμός του στην αισθητική της βυζαντινής και μεταβυζαντινής αγιογραφίας επαρκούν ώστε να συνεχίσει να ζωγραφίζει παρά τις όποιες πιθανές αντιξοότητες.
Για τη ζωή στη Μύκονο όπως και σε όλα τα νησιά δηλώνει πως θυμίζει ημιτονοειδή καμπύλη. Οι εναλλαγές πιστεύει πως έχουν θετικές επιπτώσεις στο έργο του. Το χειμώνα δουλεύει απερίσπαστος και συγκεντρωμένος, ενώ το κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού η δουλειά επιβραδύνεται, η προσοχή διασπάται δίχως να είναι απαραίτητα κάτι το αρνητικό. Εξάλλου η ζωή δεν είναι ευθεία, πάντα υπάρχουν τα πάνω και τα κάτω. Αυτή η διαφορά μεταξύ των περιόδων τον τροφοδοτεί με ενέργεια.
Αν σας φέρει ο δρόμος στη Μύκονο αναζητείστε το εργαστήριο αγιογραφίας του στο πλάι της εκκλησίας του Αγίου Βλάση. Μη διστάσετε να τον προσεγγίσετε. Θα φωτιστείτε.
Περισσότερα στο http://mercourios.blogspot.gr
Apocalypse
Αν μπορούσε να μπει μέσα σε μια χρονομηχανή και να διακτινιστεί στον 15ο αιώνα, ο Μερκούριος θα περνούσε σχεδόν απαρατήρητος. Η κλασική τεχνική του στην αγιογραφία και η πλούσια γενειάδα του θα τον έχριζαν πολίτη της εποχής εκείνης, και όχι κάποιον εξωγήινο που ξεπήδησε από το μέλλον.
Κάποιες φορές στη ζωή, νομίζουμε ότι χάνουμε ένα τρένο, αλλά τελικά παίρνουμε ένα καράβι σωστά. Ξεκινάμε με παρέα, αλλά τελικά είμαστε μόνοι μας. Πηγαίνουμε κάπου άτολμα και ντροπαλά και τελικά φεύγουμε νικητές. Η ζωή μεριμνεί για εμάς, αρκεί να έχουμε τις κεραίες μας τεντωμένες και το μυαλό μας συντονισμένο με την καρδιά μας.
Ο Μερκούριος Δημόπουλος, είναι ένας ρομαντικός, διαχρονικός, χειροτέχνης, ταπεινός, καλλιεργημένος, πολυμαθής, ένας φωτεινός άνθρωπος που ζει στη Μύκονο τα τελευταία 28 χρόνια. Διάφορες συγκυρίες, συμπτώσεις, διασταυρώσεις, τον έφεραν στη Μύκονο, να κάνει αυτό που πραγματικά ζητούσε η ψυχή του. Ανήκει στην κατηγορία των ανθρώπων, που σπούδασαν κάτι άσχετο, αλλά είχαν τα κότσια να πάρουν τη ζωή αλλιώς. Που κυνήγησαν το όνειρό τους γυρνώντας την πλάτη σε θέσεις με σταθερό μισθό, μπόνους, κλιματισμό στο γραφείο και γενικό βόλεμα.
Ζωγραφίζει από μικρό παιδί πάντοτε με πείσμα και περιέργεια δίχως να έχει σταματήσει ποτέ. Αντλεί έμπνευση από το παραμικρό, ανοίγει το μυαλό του ζώντας και διαβάζοντας, φιλτράρει τα ερεθίσματά του μέσα από το έργο του και παράγει αγιογραφία Βιβλική.
Αυτό που τον κάνει να ξεχωρίζει είναι ότι παραμένει πιστός στην παράδοση της κλασικής αγιογραφίας, γυρνώντας μας στη βυζαντινή και μεταβυζαντινή εποχή, ερωτευμένος με τις δυσκολίες και τους κανόνες της τέχνης του. Τα υλικά που χρησιμοποιεί είναι τα ίδια που χρησιμοποιούσαν και τότε, όπως κουνελόκολλα, αυγοτέμπερα, κιμωλία, φυσικές χρωστικές ουσίες, χρυσό 22 καρατίων. Σε περίπτωση που συνέβαινε κάποιο καταστροφικό γεγονός και τα δεδομένα που γνωρίζουμε άλλαζαν, ο Μερκούριος θα μπορούσε να συνεχίσει απρόσκοπτος το έργο του. Η εμμονή του στις παλαιές τεχνικές και ο σεβασμός του στην αισθητική της βυζαντινής και μεταβυζαντινής αγιογραφίας επαρκούν ώστε να συνεχίσει να ζωγραφίζει παρά τις όποιες πιθανές αντιξοότητες.
Για τη ζωή στη Μύκονο όπως και σε όλα τα νησιά δηλώνει πως θυμίζει ημιτονοειδή καμπύλη. Οι εναλλαγές πιστεύει πως έχουν θετικές επιπτώσεις στο έργο του. Το χειμώνα δουλεύει απερίσπαστος και συγκεντρωμένος, ενώ το κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού η δουλειά επιβραδύνεται, η προσοχή διασπάται δίχως να είναι απαραίτητα κάτι το αρνητικό. Εξάλλου η ζωή δεν είναι ευθεία, πάντα υπάρχουν τα πάνω και τα κάτω. Αυτή η διαφορά μεταξύ των περιόδων τον τροφοδοτεί με ενέργεια.
Αν σας φέρει ο δρόμος στη Μύκονο αναζητείστε το εργαστήριο αγιογραφίας του στο πλάι της εκκλησίας του Αγίου Βλάση. Μη διστάσετε να τον προσεγγίσετε. Θα φωτιστείτε.
Περισσότερα στο http://mercourios.blogspot.gr
|
|
|
|