«Κλείσαμε και σας περιμένουμε»
Το καλοκαίρι του 2013, φίλοι από το εξωτερικό -Έλληνες και ξένοι- άρχισαν να μου στέλνουν μηνύματα ζητώντας μου ένα σχόλιο για την Ελλάδα της κρίσης και αν θα τους προέτρεπα να έρθουν για διακοπές το καλοκαίρι.
Εμπνεόμενος από τις ερωτήσεις τους σκέφτηκα ότι θα ήθελα να αποτυπώσω την Ελλάδα του σήμερα με μια σειρά φωτογραφιών. Πρώτη ίδεα ήταν να βαδίσω στο σίγουρο δρόμο του γαλάζιου ουρανού, της χρυσής αμμουδιάς και του λαμπερού ήλιου. Αυτό όμως μου φαινότανε τόσο κλισέ, διαχρονικό βέβαια αλλά με τον παροντικό χρόνο απόντα. Έτσι μου ήρθε ένας τίτλος, μια ιδέα, μια ρεκλάμα που αναβοσβήνει ρυθμικά και γράφει με γράμματα φωτεινά «Κλείσαμε και σας περιμένουμε».
Έτσι ξεκίνησα να καταγράφω φωτογραφικά μια Ελλάδα που μοιάζει με ένα απέραντο γλεντάδικο που έκλεισε απότομα τις πόρτες του. Μια εκδήλωση που διακόπηκε βιαστικά. Μια δεξίωση που αποδείχτηκε πως ο βασιλιάς ήταν γυμνός. Μια Ελλάδα που αλλάζει προτεραιότητες. Που το πάρτι έγινε πολυτέλεια και όχι κανόνας.
Φωτογραφίζω τη χώρα μου που έζησε το όνειρο, άνοιξε όλα τα κιβώτια με τις σαμπάνιες πίνοντας λαίμαργα -πολλές φορές χωρίς απόλαυση- μόνο με πάθος για φιγούρα. Παρά όμως τα σβηστά φώτα, τα λουκέτα που σφραγίζουν τις εισόδους και τη μουσική κλειστή, η Ελλάδα παραμένει πάντα ένας τόπος φιλόξενος και ευλογημένος παρά το γεγονός ότι κάποιο γιγάντιο χέρι τράβηξε την πρίζα και όλα σκοτείνιασαν.
«Κλείσαμε και σας περιμένουμε», λοιπόν, αυτό τους είπα. Αυτό λέω σε όλους.
«Κλείσαμε και σας περιμένουμε», γιατί απλώς το παλιό πρέπει νομοτελειακά να εξαφανιστεί.
«Κλείσαμε και σας περιμένουμε», γιατί το καινούριο πρέπει να δώσει την ώθηση για ένα νέο όνειρο.
«Κλείσαμε και σας περιμένουμε», για καλό; Για κακό; Ποιος ξέρει;
Εμπνεόμενος από τις ερωτήσεις τους σκέφτηκα ότι θα ήθελα να αποτυπώσω την Ελλάδα του σήμερα με μια σειρά φωτογραφιών. Πρώτη ίδεα ήταν να βαδίσω στο σίγουρο δρόμο του γαλάζιου ουρανού, της χρυσής αμμουδιάς και του λαμπερού ήλιου. Αυτό όμως μου φαινότανε τόσο κλισέ, διαχρονικό βέβαια αλλά με τον παροντικό χρόνο απόντα. Έτσι μου ήρθε ένας τίτλος, μια ιδέα, μια ρεκλάμα που αναβοσβήνει ρυθμικά και γράφει με γράμματα φωτεινά «Κλείσαμε και σας περιμένουμε».
Έτσι ξεκίνησα να καταγράφω φωτογραφικά μια Ελλάδα που μοιάζει με ένα απέραντο γλεντάδικο που έκλεισε απότομα τις πόρτες του. Μια εκδήλωση που διακόπηκε βιαστικά. Μια δεξίωση που αποδείχτηκε πως ο βασιλιάς ήταν γυμνός. Μια Ελλάδα που αλλάζει προτεραιότητες. Που το πάρτι έγινε πολυτέλεια και όχι κανόνας.
Φωτογραφίζω τη χώρα μου που έζησε το όνειρο, άνοιξε όλα τα κιβώτια με τις σαμπάνιες πίνοντας λαίμαργα -πολλές φορές χωρίς απόλαυση- μόνο με πάθος για φιγούρα. Παρά όμως τα σβηστά φώτα, τα λουκέτα που σφραγίζουν τις εισόδους και τη μουσική κλειστή, η Ελλάδα παραμένει πάντα ένας τόπος φιλόξενος και ευλογημένος παρά το γεγονός ότι κάποιο γιγάντιο χέρι τράβηξε την πρίζα και όλα σκοτείνιασαν.
«Κλείσαμε και σας περιμένουμε», λοιπόν, αυτό τους είπα. Αυτό λέω σε όλους.
«Κλείσαμε και σας περιμένουμε», γιατί απλώς το παλιό πρέπει νομοτελειακά να εξαφανιστεί.
«Κλείσαμε και σας περιμένουμε», γιατί το καινούριο πρέπει να δώσει την ώθηση για ένα νέο όνειρο.
«Κλείσαμε και σας περιμένουμε», για καλό; Για κακό; Ποιος ξέρει;
Greece "closed"
Greece in this on going project is not portrayed as a cart postal sunny destination but as an endless open air club which suddenly close down due to the crisis. The remains of the golden era of the past are photographed all over the country. Spyros' focuses to the present situation of his native country and symbolizes Greece as an abandoned music hall ("bouzoukia") which is waiting the change, the chance and a fresh dream to give hope and a new priority for a brighter future.
